بهمن رونقی در یک خانواده متوسط به دنیا آمد و پس از پایان دوران دبیرستان برای ادامه تحصیل به شهر توبینگن آلمان رفت و از دانشگاه همان شهر در رشته اقتصاد دکترا گرفت. او در آلمان به کنفدراسیون جهانی دانشجویان پیوست و در جریان مبارزه دانشجویی با سازمان انقلابی آشنا شد و به عضویت آن تشکیلات درآمد. مدتی در کارهای فنی و نشریات سازمان در آلمان درگیر بود. در آستانه انقلاب به ایران بازگشت و در جریان حمله جمهوری اسلامی به حزب رنجبران دستگیر و زندانی شد. در ایران علاوه بر فعالیت­ های تشکیلاتی، در هر فرصتی که به دست می­ آورد، برای تهیه یک لغت­نامه آلمانی/فارسی تلاش کرد و آن را به اتمام رساند. اما بازداشت او توسط مقامات جمهوری اسلامی چاپ این لغت­نامه را نامیسر کرد. علت دستگیری­ اش فعالیت­ های او در بخش جبهه واحد حزب رنجبران بود که عدالت نام داشت.

خانواده بهمن برای آزادی او از زندان به رشوه متوسل شدند و با یکی از روحانیون قدرتمند آن زمان تماس گرفتند. او وعده کرد که آزادی بهمن را به یک شرط تأمین خواهد کرد. او از بهمن خواست ندامت­نامه بنویسد. بهمن حاضر به این کار نشد. نمی­ خواست آزادی­ اش را به بهای واگذاشتن اندیشه­ هایش بخرد و هم­زمان با اعدام­ های دسته جمعی سال ۶۷ در زندان گوهرشاد، استوار و سربلند اعدام شد. نیما پرورش در کتاب خود تاریخ اعدام بهمن را نهم شهریورماه ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت اعلام می­ کند.