بهمن کریمی متولد ۱۰ اکتبر ۱۹۳۶، در ۸۱ سالگی در ۷ مه ۲۰۱۸ پس از ده ها سال ناخوشی بدرود حیات گفت. او که از خانواده ی زحمتکش برای تحصیل به خارج آمده بود در وفاداری به خواست های این طبقه در جنبش دانشجوئی کنفدراسیون شرکت کرد و درتمام فعالیت های کنفدراسیون شرکت فعال داشت. او بزودی به عضویت سازمان انقلابی درآمد و به فعالیت ثمربخشی پرداخت.  زمانی که کمیته از زندان تا تبعید وظیفه برگزاری جلسه برلین را به عهده هواداران سازمان انقلابی گذاشتند، بهمن جزو کمیته بر گذار کنندگان این جلسه بود.
در چند دهه ی اخیر به علت تسلط به زبان آلمانی، به کار در کمک به نیاز مهاجران ایران در تهیه ی مدارک و خواست های قضائی پرداخت و به دلیل سلامتی شکننده اش تا آنجا که توان داشت به این کار ادامه داد و پیوندش با حزب رنجبران را کماکان حفظ نمود.
چه شکوهمند است روحیه ی وفاداری به آرمان خدمت به خلق و کمونیسم این رفیق طی بیش از ۵۰ سال از زندگیش پایدار ماند و باید از آن آموخت. انسان نه بر اساس صرفا کم توان و یا پرتوان بودن بلکه به خاطر مبارز ماندن و ادامه دادن تلاش درخدمت رهائی کارگران و زحمتکشان ارزشمند و قابل تقدیر است که بهمن از خانواده زحمتکش خویش نیز آموخته بود.