حمید پازوکی در خانواده­ ای مذهبی زاده شد و وقتی برای ادامه تحصیل به ایتالیا آمد، کم کم با مبارزات دانشجویان ایرانی و کنفدراسیون آشنا شد و به آن سازمان پیوست. شرکت فعالانه در مبارزات کنفدراسیون، او را بیش از پیش با واقعیت­ های ایران آشنا کرد. رفته رفته باورهای مذهبی خود را از دست داد و به اندیشه­ های مارکسیستی روی آورد و سرانجام به سازمان انقلابی پیوست. او در برنامه ­های گوناگون کنفدراسیون شرکت می­ جست. از جمله این برنامه­ ها، راهپیمایی ۱۵۰ کیلومتری به رُم بود که از طرف کنفدراسیون به منظور دفاع از زندانیان سیاسی در ایران سازمان داده شده بود.

در آستانه انقلاب، پازوکی نیز همراه شمار دیگری از اعضای کنفدراسیون به ایران بازگشت. قبل از مراجعه به ایران به مرکز کنفدراسیون در کلن فرستاده شد و در آنجا به مدت شش ماه در کار نشر و سازماندهی نشریه “۱۶ آذر”؛ ارگان مرکزی کنفدراسیون، فعالیت کرد.

در ایران پازوکی مانند دیگر اعضای سازمان انقلابی به حزب رنجبران پیوست و در چاپخانه حزب مشغول به کار شد.

با آغاز یورش گسترده رژیم اسلامی به مخالفان و حمله به مراکز و چاپخانه حزب در تابستان و پائیز ۱۳۵۹ فعالیت­ های حزب ممنوع و شماری از اعضای حزب را دستگیر و روانه زندان ساختند. بر این اساس به پازوکی و رفقایی که دستگیر نشده بودند، پیشنهاد شد که به خارج از کشور بروند. اما او مخالف رفتن به خارج بود و در عین حال تأکید داشت که باید در ایران ماند و مبارزه را ادامه داد. در سال ۱۳۶۰ حمید توسط پاسداران دستگیر و به جوخه اعدام سپرده شد.