کامبیز روستا در سال ۱۹۳۹ میلادی در تهران و در خانواده¬ای با گرایش¬های سوسیالیستی متولد شد. پسر عموی پدری او، رضا روستا، از کمونیست¬های قدیمی ایران و هم¬چنین از بانیان حزب توده¬ی ایران بود که بر نخستین تمایلات سیاسی و اجتماعی کامبیز روستا اثر گذاشت.
کامبیز روستا در اوایل دهه¬ی ۱۹۶۰ به اتریش سفر کرد و در سال ۱۹۷۱ از دانشگاه “گراتس” این کشور دیپلم دکتری در رشته علوم سیاسی گرفت. در این سال¬ها کامبیز روستا به طور هم¬زمان از رهبران شناخته شده¬ی کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور و جبهه¬ی ملی ایران- بخش خاورمیانه بود.
دو ماه پیش از پیروزی انقلاب ۱۳۷۵ کامبیز روستا به ایران بازگشت و نشریه¬ی نافرمان را منتشر نمود.
با یورش جمهوری اسلامی به دگراندیشان او نیز مجبور به ترک کشور شد. در خارج از کشور به سازمان اتحاد چپ پیوست و به همین عنوان چند ماهی نیز به عضویت شورای ملی مقاومت ایران که به تازگی در تبعید تشکیل شده بود درآمد.
از جمله آخرین تلاش¬های سیاسی کامبیز روستا در دومین دوره¬ی تبعیدش ایجاد شورای موقت سوسیالیست¬های ایران به همراه تنی چند از فعالان قدیمی هم¬نسلش بود.
کامبیز روستا در سحرگاه ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۹ پس از ماه¬ها جدال طاقت-فرسا با بیماری سرطان ریه در بیمارستانی در شهر برلین چشم از جهان فروبست.