کـیومـرث در سـال ١٣١۵ در شهـر آمل مـتـولـد شد. کـیومـرث پس از پایان دبـیرستـان بـراى ادامهّ تحـصـیل به اتـریش رفت و در این کـشـور به مـبــارزهٌ حــزبــى و انـقـلابــى خــود، بـه ویژه در جـنـبــش دانــشـجــویى، ادامـه داد. او یکــى از نـخــسـتــین فـعــالان “کـنـفــدراســیون جـهــانــى دانــشـجــویان و محصلین” ایران در خــارج از کــشــور و از بـنــیان گذاران “ســازمــان جـوانـان و دانـشجـویان دمـوکـرات ایران” بـود. کـــیومـــرث پس از پیروزى انـقـلاب ٢٢ بـهــمـن بـــا آرزوى خـــدمـت بـه مـــیهــن بـــى درنگ بـه ایران بــازگشـت و در صـفــوف حــزب تــودهٌ ایران و در سـمـت دبــیر اول “ســازمــان جــوانــان تــودهٌ ایران” بـه مـبــارزهٌ خویش در راه بهروزى زحمتکشان ادامه داد.
حزب توده ایران، کیومرث را در اسفند ماه ۱۳۵۸ به عنوان نامزد حزب برای مجلس شورای ملی از آمل معرفی کرد. کیومرث از جمله توده ای هائی بود که در ۱۷ بهمن ۱۳۶۱ به چنگ دشخیمان خمینی افتاد. کیومرث در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ اعدام شد.