بشیر خسروى در سال ١٣۵٢ براى ادامه تحصیل رهسپار آلمان و در شهر برمن مشغول تحصیل شد. دیرى نپایید که به کنفدراسیون پیوست و پس از دوره­ اى از مبارزات دانشجویى و مطالعات نظرى به عضویت سازمان انقلابى درآمد.

خسروى  در اواخر سال ١٩٧۶پس از آمادگى­ هاى لازم همراه هیأت “گروه اعزامى خدمات به فلسطین” براى خدمت به جنبش فلسطین به جنوب لبنان فرستاده شد. نخست در درمانگاه­ هاى صلیب سرخ فلسطین شروع به کار کرد. او سپس در نبردهایى که در تل­ الزعتر و جنوب لبنان جریان داشت، شرکت کرد. سرانجام به کردستان عراق رفت و در خدمت جنبش مردم کُرد قرار گرفت.

بشیر در سیزده ام خردادماه سال ١٣۵٧ در منطقه “هاکارى” طى نبردى با نیروهاى بارزانى به دام افتاد. نیروهاى بارزانى پس از یک ماه و نیم شکنجه او را کشتند و جسدش را به رودخانه فرات انداختند. جسد او مدت­ ها بعد توسط پیشمرگه ها از آب گرفته  و در اداره پزشک قانونى سوریه به امانت نگاهدارى شد.

پس از انقلاب بهمن ١٣۵٧ جسد بشیر را به آبادان که زادگاهش بود، منتقل کردند و طى مراسم باشکوهى به خاک سپردند.