فرهاد امیرغیاثوند انسانی فرهیخته، فروتن و عدالت­خواه بود. ذهنی کنجکاو و سرکش داشت. از دوران دانش­ آموزی در ایران به مبارزات صنفی و سیاسی پیوست. به مسائل هنری علاقه­ ای ویژه داشت و در عرصه­ ی تئاتر دست به فعالیت­ هایی موفقیت­ آمیز زده بود.

غیاثوند در سال ۱۳۵۵ به انگلستان رفت و در لندن به صف فعالان کنفدراسیون جهانی پیوست. او نه تنها از استعداد هنری خود در تدارک جشن­ های عید بهره می­ گرفت، بلکه در کار تدارک تظاهرات، اعتصاب غذا و جمع­ آوری کمک مالی همواره در صف اول قرار داشت.

فرهاد در تابستان ۱۳۵۷ تحصیلات خود را در رشته چاپ در لندن به پایان رساند و برای خدمت به مبارزات مردم و پیشبرد اهداف سازمان انقلابی به ایران بازگشت. او در ایران هم همان روحیه برجسته ­ای را که در لندن به آن شهرت یافته بود از خود نشان می ­داد و به شکلی خستگی­ناپذیر در راه اهداف سازمان و جنبش کارگری فعالیت می­ کرد.

در حمله رژیم جمهوری اسلامی به اعضاء و هواداران حزب رنجبران، فرهاد نیز به دام افتاد و همراه صدها جوان آزادی­ خواه، جان خود را در راه دموکراسی و عدالت اجتماعی مردم ایران از کف داد.