هادی  در درازای ۸۷ سال زندگی پربار، سرشار از تحرک، و فراز و نشیبِ  خود پیوسته با  ‏عشق و عزت  زیست و آنگاه که با سرنوشت محتوم اش روبر شد با کرامت دیده از جهان فروبست.‏اوبامدادان روز ۵ تیر ۱۳۹۸ برابر با ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹ درگذشت.

هادی انسانی بود آزاده، دمکرات، عدالت طلب، عاری از هرگونه غل و غش، تملق و ریا کاری. در این راه هم زندان پهلوی دوم را آزموده بود و هم از استبداد و سرکوب رژیم اسلامی گریخته و به تبعید دوم پناه برده بود.
هادی که دانش آموختۀ رشته کشاورزی بود جزء نخستین کارشناسانی بود در آلمان که پژوهش اش معطوب به اثرات زیست محیطی گاز های متصاعد از تصفیه خانه های نفت بر روی گیاهان پیرامون آن ها متمرکز شده بود.
هادی بلوری در خارج از کشور به کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی- اتحادیه ملی پیوست و از جمله فعالین برجسته اش شد. او ریاست کنگرۀ هفتم کنفدراسیون را در فرانکفورت آلمان به عهده داشت. ایشان در سال های واپسین به ترجمه و انتشار چندین کتاب در ارتباط با هلموت اشمیت صدر اعظم سوسیال دمکرات فقید آلمان همت گماشته است.
اما چه توان کرد که محور زمان را یکسویه بیش نیست.
یاد و خاطره هادی جاودانه و گرامی خواهد مان.